Mijn minibike is eigenlijk continue "under construction" omdat het iedere keer weer beter en sneller kan. Tijdend de reguliere check na de laatste keer rijden in Nijverdal met het membraanblok, bleek de koppeling zo'n beetje uit elkaar gevlogen.
De drie klauwtjes stonden behoorlijk scheef doordat ze zichzelf uit de grondplaat gewerkt hadden. Koppelingssegmenten zijn daardoor compleet scheef afgesleten en het leek even of we daar niets meer van konden maken.
De koppelingstrommel is nu ingekort (de groeven voor de dekplaat zijn verdwenen) en de binnencontour is keurig vlakgedraaid.
De koppeling zelf heeft nu een steunplaat gekregen om de dwarskrachten op de pennen beter op te kunnen vangen. De extra plaat is middels drie boutjes met de binnenkern van de koppeling verbonden.
De extra plaat van 2,5 mm dik is nogal zwaar en om de boel weer op het oude gewicht te krijgen is de plaat driehoekig geworden.
De scharnierpunten zijn nieuw omdat de oude ingevreten waren. Een stel nieuwe pennen uit hardverchroomde zuigerstangen vervult nu deze functie. Een lekker harde toplaag met goede glij-eigenschappen.
Alles is nu keurig ingebouwd en de koppelingssegmenten zijn netjes vlak en pasgedraaid op de nieuwe naaf.
komende zondag in Nijverdal maar weer eens kijken of de boel nu wel heel blijft.
